Strandbedjes huren op Ibiza

Life is better at the beach…

Ibiza heeft meer dan 180 baaien en stranden: van langgerekte, brede zandstranden tot piepkleine, idyllische baaitjes met enkel rotsen en keien. De officiële stranden hebben allen een groot paneel bij de ingang, waarop je info vindt over het strand zoals de fauna en flora, of er een life guard aanwezig is, douches enz. Er staat ook een houten paaltje dat aangeeft hoeveel ligbedjes (‘hamacas’) en parasols ze mogen verhuren en de wettelijk opgelegde prijs hiervoor. Strandbedjes mogen bij wet pas uitgezet worden op de stranden vanaf 1 mei!

De wettelijk opgelegde prijs staat dus op dat houten paaltje, maar wanneer beach clubs bediening op het strand aanbieden, zijn deze niet van toepassing en hanteren ze hun eigen prijzen. (dit werkt met concessies, wanneer het ligbed op het terrein van de verhuurder staat, valt het niet onder een concessie en is de prijs dus vrij te bepalen) Daarnaast heb je soms ook de zogehete minimum spend: dat wil zeggen dat je het strandbedje niet moet betalen op voorwaarde dat je voor een minimumbedrag aan food & drinks consumeert. Installeer je dus nooit zomaar op een bedje, vraag vooraf de prijs aan de staff.

Vaak zijn de strandbedjes die het dichtst tegen de zee staan bv. duurder dan de bedjes die achteraan staan. Dubbele ligbedjes of van die Balinese ligbedden zijn ook duurder. Ook een handdoek of de huur van een parasol kost je extra. De prijzen voor een bedje kunnen oplopen van 5eur tot 150eur (of zelfs meer) voor een (luxe)bedje. Dat is niet ‘eigen aan Ibiza’ ofzo, het is gelijkaardig in Marbella, Tululm, Mykonos of andere populaire vakantieoorden.

Vergeet niet: je bent nooit verplicht om een strandbedje te huren: je mag altijd, op ieder strand, gewoon je handdoek uitgooien en zelf eten of drinken meenemen, dat kan men je nooit verbieden. De zones voor de ligbedjes zijn doorgaans duidelijk afgebakend met een soort lint.

Vraag wanneer je een bedje huurt, altijd het ticketje als bewijs en bewaar dit. Ook voor het huren van een parasol moet je een bonnetje krijgen. Het is niet de eerste keer dat iemand van het personeel me aanspreekt bij het verlaten van het strand, dat er nog afgerekend moet worden, terwijl ik al betaald had… Maar laat dit je vooral niet afschrikken: er zijn gelukkig ook nog een heleboel kleine baaitjes met authentieke chiringuito’s waar je slechts 8eur voor een ligbedje neertelt en ze van ‘minimum spend’ nog nooit gehoord hebben…

TIP: Neem altijd voldoende cash mee als je naar het strand gaat, je kan niet overal met je bankkaart betalen, zeker bij de wat kleinere strandbarretjes is die optie er vaak niet.

Reservatie

Je kan bij de meeste, grote beach clubs bedjes reserveren, zo ben je zeker van een plekje: dit is voornamelijk aan te raden tijdens de maanden juli en augustus. Het is ook handig als je met een grotere groep bent: zo ben je zeker dat je allemaal bij elkaar kan liggen.

Reserveren doe je best telefonisch of indien mogelijk online. Wil je ook lunchen? Reserveer dan je ligbedjes en meteen een tafeltje voor lunch. Je kan ook lunchen aan je ligbedje, al vind ik dat persoonlijk erg onhandig, ik eet liever zittend aan een tafel.

Sommige beach clubs, zoals CBBC bijvoorbeeld, hebben verschillende zone’s met verschillende formule’s. Sommige beach clubs vragen om een voorschot of je creditcardgegevens om de reservatie te bevestigen. Bij sommige strandbars (zoals oa. Sa Trinxa) is reservatie niét mogelijk: first come, first served! 

Ambulante verkoop

Op de grote, populaire stranden zoals Playa d’en Bossa of Salinas zie je behoorlijk wat verkopers op het strand. De meesten van hen komen uit het buitenland en zakken iedere zomer af naar Ibiza om geld te verdienen. Vaak gaat het om mannen van Afrikaanse origine die zonnebrillen en fake designer-handtassen verkopen, maar er zijn er ook die rondlopen met een koelbox vol ijskoude frisdrank of biertjes, schaaltjes vers fruit, broodjes of zelfs versgemaakte mojito’s! Het is trouwens algemeen geweten dat sommige verkopers vaak nét iets meer verkopen dan enkel zonnebrillen…. 😉

Er zijn echter ook verkoopsters op het strand, zij verkopen meestal geen zonnebrillen maar kleding, bikini’s, juweeltjes, pluimpjes of bloemen voor in je haar.

Vooral de manier waarop is bijzonder: het zijn meestal knappe dames die vooraan op het strand gaan staan met een grote tas, waaruit ze dan allerlei kleedjes, rokken en bikini’s halen en die vervolgens uitstallen op een groot laken. Ze trekken die kledingstukken dan één voor één aan en paraderen over het strand. Een soort fashion show on the beach!

Er zitten vaak nog wel leuke spulletjes tussen, onderhandelen over de prijs is hier de boodschap. Al lukt dat vaak niet zo heel goed meer na een paar glazen sangria con cava… 🙂

Opletten voor….

Kwallen

Ja, er leven behoorlijk wat kwallensoorten in de Middellandse zee en je ziet ze vaak aangespoeld op de stranden van Ibiza. Altijd even uitkijken alvorens je het water ingaat. Gelukkig is het zeewater van Ibiza kristalhelder en kan je eventuele kwallen al snel spotten. De meest voorkomende kwal is de parelkwal of ‘mauve stinger’, met lichtpaarse kleur en dus relatief makkelijk waar te nemen in het water. Raak aangespoelde kwallen niet aan (of trap er niet in!) want de aanwezige netelcellen (die het gif bevatten) kunnen nog actief zijn.

Ikzelf kwam er ook al mee in aanraking, al zwemmend in het zeewater, en dat is altijd even schrikken natuurlijk, maar op zich is zo’n ‘beet’ relatief onschuldig… en al snel weer vergeten met een ijskoude caipirinha of chupito de hierbas 😉

Toch zo’n glibberige griezel ontmoet? Eigenlijk kan je niet heel veel doen:

• Spoel even na met flessenwater, niet wrijven of krabben.
• De zwelling kan worden tegengegaan met wat ijs of ijscompres (haal die ijsblokjes maar uit je sangria!)
• Een verzachtende zalf à la Bepanthol en een pijnstiller voor de jeuk/pijn.
• Geduld… het trekt vanzelf weer weg. Stoer vakantiesouvenir, toch?

Pijnstillers en zalfjes is nu vaak hetgeen je nét niet bijhebt als je naar het strand gaat…. maar bij de meeste strandbars hebben ze wel wat liggen, ga dus daar even checken of ze je kunnen helpen.

TIP: dankzij de app Medusas Ibiza vooraf checken op welke stranden er kwallen zijn gesignaleerd, zowel op Ibiza als Formentera. Handig! Gratis te downloaden.

Diefstal

Ieder jaar opnieuw worden er toeristen bestolen op de stranden van Ibiza. Tijdens het hoogseizoen zijn er namelijk vaak dievenbende’s actief, die overdag de stranden afschuimen en ’s nachts de discotheken induiken om daar te gaan stelen. Strandgangers zijn vaak makkelijke prooien, zeker als het om grote vriendengroepen gaat die al wat drankjes op hebben…
Houd dus ten allen tijde je spullen in het oog!

Ga je naar het strand, zorg dan dat er altijd minstens één iemand bij de spullen blijft, terwijl de anderen gaan zwemmen of naar het toilet gaan. Ga je lunchen? Neem dan altijd je strandtas mee en laat niets waardevol achter op je ligbedje.

Wat ook vaak voorkomt is autodiefstal, op de parkings van grote stranden, zeker aan bv. Cala Comte is dit schering en inslag. Terwijl jij nietsvermoedend ligt te zonnen, slaan ze je ruit in, zelfs op klaarlichte dag, om waardevolle spullen te zoeken in je huurwagen. Ook zonsondergang is een geliefkoosd tijdstip voor dieven. Laat dus nooit iets van spullen, wat dan ook, zichtbaar achter in je auto en sluit die altijd goed af. Don’t say I didn’t warn you…

Tot slot

Alle stranden zijn altijd openbaar: de Spaanse wet zegt dat er altijd een publieke toegangsweg (hoe smal ook) moet zijn om tot aan het strand te raken. Al moet je die toegangswegjes soms écht zoeken, zeker bij de kleinere, wat minder bekende stranden. Dat kom doordat er vroeger in het wilde weg werd gebouwd, en iedere villa-eigenaar met goed gevulde portefeuille zich een stukje strand wou toe-eigenen en de toegang voor anderen liefst zoveel mogelijk wou beperken.

Je moet maar eens een boottochtje maken langs de kust van Ibiza: het zal je opvallen hoeveel van die villa’s aan de kust die hun eigen steigers en trappen bouwen tot aan het strand, wat helemaal niet legaal is. Of ze bouwden destijds hun mansion op zo’n manier dat de baai of het strand nog amper toegankelijk is voor anderen. It ain’t all peace and love…