Hierbas, het favoriete drankje van de Ibicenco’s en van menig bezoeker van het eiland. Toegegeven, niet iedereen is er ‘wild ‘ van, en ook ik was aanvankelijk géén fan, ik heb het écht leren drinken. Met als gevolg dat ik ondertussen een ware hierbas-fanaat ben, in die mate zelfs dat ik me november 2017 inschreef voor een workshop ‘hierbas maken’ georganiseerd door The Drink Workshop op Ibiza.
Tijdens deze uitgebreide workshop maakten we stap voor stap onze eigen fles hierbas en kregen we uitleg over de geschiedenis van hierbas, de bestaande merken en soorten, de bestanddelen, de kruiden, etc. Dat was niet alleen bijzonder interessant, maar ook ontzettend leuk om te doen. Ik noteerde alles nauwgezet, hét recept om hierbas te maken, en dat deel ik hier nu met jullie!
What you need to know…
- Hierbas ontstond reeds in de jaren 1800 in Spanje: het werd toen vooral medicinaal gebruikt. De kruiden werden aan alcohol toegevoegd om ze langer te bewaren en zodat al hun actieve bestanddelen in de alcohol zouden worden opgenomen.
- ‘Hierbas’ betekent eigenlijk gewoon ‘kruiden’ in het Spaans.
- Vandaag is het voornamelijk een Ibiziaans drankje en zijn er 8 geregistreerde fabrikanten op het eiland. Mari Mayans is wellicht de bekendste.
- Het wordt vooral gebruikt als digestief, om het eten te helpen verteren. Het wordt in kleine glaasjes – shots of ‘chupito’s’ – geschonken.
- De takjes die je in sommige flessen in de handel ziet, zijn venkel.
- De meeste Ibicenco-families hebben hun eigen recept, er zijn ontzettend veel varianten, varierend van 12 tot wel 26 kruiden!
- Je krijgt het vaak gratis aangeboden (zonder te vragen) op restaurant wanneer je de rekening vraagt. Wanneer je er echter zelf om vraagt, word het doorgaans aangerekend.
(tekst gaat verder onder de foto’s)
So let’s get started….
Je hebt 3 zaken nodig om hierbas te maken:
1: De basis: anijslikeur (“Anis Licor”)
De basis is steeds anijslikeur. Die kan je ofwel zélf maken ofwel aankopen bij de drankenhandel. Wanneer je de anijslikeur aankoopt, is het belangrijk om weten dat er 2 soorten verkocht worden: de zoete en de droge versie. Vraag dit bij de drankenhandel. Deze 2 mixen voor het beste resultaat (1 deel zoete en 1 deel droge anijslikeur). Als je van zoet houdt, kan je ook enkel de zoete anijslikeur gebruiken.
Om die zelf te maken meng je wodka (dat mag goedkope zijn) met anijszaad en venkelzaad. Dit laat je een maandje rusten op kamertemperatuur. Daarna voeg je water en suiker toe (4 delen wodka, 1 deel water, 1 deel suiker).
2. Kruiden
De kruiden die je toevoegt aan je basis, de anijslikeur, bepalen de smaak van je hierbas. Van sterk kruidig tot eerder zacht, dit bepaal je dus zelf. Tijdens de workshop gebruikten wij bijna hoofdzakelijk verse kruiden, die je in het wild kan plukken op Ibiza:
- Citroenschil/sinaasappelschil: was de vrucht en gebruik een dunschiller en gebruik 1 à 2 ‘schelletjes’ van beide, NIET de vrucht zelf.
- Lavendel: max 2 à 3 takjes.
- Orange leafs: de blaadjes van de sinaasboom, 1 à 2.
- Lemon leafs: de blaadjes van de citroenboom, 1 à 2.
- Salie: 3 à 4 blaadjes.
- Laurier: 1 blaadje, NIET de bessen.
- Kamille: 3 à 4 takjes.
- Munt: 4 à 5 blaadjes.
- Citroenverbena: 1 volledig takje. Dit bestanddeel is bijzonder typerend voor hierbas.
- Rozemarijn: 1 takje.
- Teucrum Polium ( “felty germander”, Nederlandse naam onbekend): half takje.
- Jeneverbessen: 16 à 20.
- Ruta Graveolens (“rue” of “wijnruit”): 1 takje.
- Venkel: 1 takje.
- Wilde tijm (“frigola”) maar je kan ook gewone tijm gebruiken: 1 grote tak.
Bovenstaande mengeling is zoals wij ze kregen aangeleerd tijdens de workshop, maar je kan dus bestanddelen toevoegen/weglaten of de hoeveelheid aanpassen naar eigen smaak. Verder kan je nog gebruiken: kruidnagel, kaneel, limoen, lemongrass. Voor een meer uitgesproken anijs-smaak: anijszaadjes en venkelzaadjes. Of steranijs.
Maar onthou: de mythe gaat dat een even aantal kruiden ongeluk brengt…
Gebruike een schone, lege (bij voorkeur nieuwe) fles, voeg alle kruiden eraan toe en gebruik een trechter om voorzichtig de anijslikeur erbij te gieten. Sluit goed af (!) met een dop (en wax-seal, optioneel). Kleef een etiket erop met de datum.
3. Geduld…
Bewaar je fles op een donkere plaats (uit de zon), maar wel op kamertemperatuur, en dit gedurende 3 maanden. Jep, dat lees je goed, pas na deze 3 maanden wordt je geduld beloond! Wat mij betreft het moeilijkste onderdeel van het hele proces 🙂 Mijn advies: maak verschillende varianten in één keer. Wissel de kruiden/hoeveelheden af, maak niet allemaal dezelfde mengeling, want als je em dan niet lekker vindt… heb je 3 maanden gewacht voor niets 😉
Ik vond de hierbas die ik maakte persoonlijk niet zoet genoeg… toch als je vergelijkt met de klassieke Mari Mayans hierbas, in de driehoekige fles. Dus als je die wil benaderen, kan je best voor een zoete anijslikeur kiezen als basis.
Ook leuk idee: maak kleine flesjes om kado te geven! Spread the Ibiza-love…
Salud!
